24 чэрвеня на барда, журналіста і выдаўца Георгія Станкевіча міліцыянты склалі пратакол за правядзенне незаконнага пікету. Пікетам міліцыянты палічылі з’яўленне на сайце «Віцебскай Вясны» артыкула «Зварот Георгія Станкевіча да жыхароў Бешанковіцкага раёну», дзе апавядалася пра тое, што ва Украіне ідзе вайна, якую трэба спыніць. Артыкул выйшаў яшчэ 1 сакавіка, і суддзі Бешанковіцкага райсуду Наталлі Рэут давялося скасаваць адміністрацыйную справу.

На дадзены момант у Полацку, Оршы, Віцебску і іншых населеных пунктах вобласці пражывае больш за дзвесце ўкраінскіх грамадзян, якія пакінулі сваю радзіму. Сярод іх 40 непаўналетніх, самаму малодшаму з якіх адзін месяц. Большасць прыязджаюць да сваякоў і знаёмых. Мясцовыя ўлады лічаць, што плынь бежанцаў будзе толькі ўзрастаць.

26 чэрвеня адзначаецца Міжнародны дзень у падтрымку ахвяраў катаванняў. Гэта дзень, калі ў 1987 годзе ўступіла ў сілу Канвенцыя супраць катаванняў і іншых жорсткіх, бесчалавечных ці прыніжаючых годнасць відаў абыходжання і пакарання.

Арцёму Хвашчэўскаму 31 год. Пасля затрымання на мітынгу, які адбыўся пасля прэзідэнцкіх выбараў у Беларусі 19 снежня 2010 года, з'ехаў у Польшчу, дзе і размясціўся. Ва Вроцлаве Хвашчэўскі скончыў акадэмію фізвыхавання, паралельна гуляў у польскім «міноры», працаваў трэнерам. Пасля траўмы скончыў з гэтым і заняўся футбольнай аналітыкай па польскай Экстракласе ў кампаніі Instat. Артыкул публікуецца ў рамках “Тыдня супраць катаванняў-2022”.

Вядомы беларускі палітык Мікалай Статкевіч быў асуджаны да 14-ці гадоў зняволення ў калоніі асаблівага рэжыму паводле ч. 1 арт. 293 Крымінальнага кодэксу  (Арганізацыя масавых беспарадкаў). Да 23 чэрвеня Статкевіча трымалі ў Гомельскім СІЗА. Стала вядома, што яго этапавалі ў Глыбоцкую ПК №13.

Першы суд над Барысам адбыўся 16 мая — суддзя суда Новаполацка Вольга Баліка асудзіла яго да 15 сутак арышту за «распаўсюджванне экстрэмісцкіх матэрыялаў» (арт. 19.11 КаАП). Потым мужчыну зноў арыштавалі на 15 сутак па гэтым жа артыкуле.

Паводле інфармацыі сваякоў, гэта адбылося 15 чэрвеня. За парушэнне рэжыму адбыцця пакарання адміністрацыя Наваполацкай папраўчай калоніі №1 змясцілі палітыка ў штрафны ізалятар. Афіцыйная версія заключаецца ў тым, што палітвязень нібыта ўступіў у канфлікт з сукамернікам, які заключаўся ў размове на падвышаных танах.

Аўтары петыцыі спасылаюцца на публікацыі, у тым ліку і ў дзяржаўных СМІ, дзе вялося пра нездавальняючы стан дзіцячых пляцовак у віцебскіх дварах. І падкрэсліваюць, што пасля фіксавання фактаў не выйшла ніводнага артыкула пра тое, што на згаданых аб’ектах зроблены рамонт, і жыццю ды здароўю дзяцей нічога не пагражае. «Горкі», арэлі, пясочніцы ды іншы інвентар у мікрараёне Поўдзень – 4, а таксама ў раёне вуліц Фрунзэ, Берасценя і Лазо па-ранейшаму пагражаюць дзіцячым траўматызмам, прычым падобную сітуацыі можна ўбачыць і ў іншых раёнах Віцебску.

 У рэспубліканскі Спіс экстрэмісцкіх матэрыялаў трапілі Тэлеграм-каналы «Лепельский Рай» і «Лепель для жизни». Рашэнне пра гэта 10 чэрвеня вынес суд Лепельскага раёну. Грамадзянам, якія зробяць рэпосты са згаданых Тэлеграм-каналаў, пагражае судовы пераслед за распаўсюд інфармацыйнай прадукцыі і пакаранне паводле адміністрацыйнага артыкула 19.11. Як правіла, апошнім часам гэта арышт на 15 сутак.

Гарвыканкам абвясціў конкурс ідэй для добраўпарадкавання гарадскіх аб’ектаў у Віцебску. Спачатку абласная газета «Витебские вести» надрукавала заклік падзяліцца меркаваннямі пра магчымасць рэканструкцыі дваравых тэрыторый, Парку імя Савецкай Арміі і Плошчы Перамогі – той самай плошчы, на якой 14 год таму знішчылі сквер, заклаўшы ўсю прастору брукаванкай. Падобна, што пажаданні гараджанаў вярнуць усё, як было раней, спалохалі імітатараў дэмакратычнага працэсу вывучэння грамадскай думкі. І гарвыканкам перафарматаваў ініцыятыву, абмежаваўшы ўдзельнікаў строгімі правіламі.