Суды Полацка і Наваполацка зноў прызналі інтэрнэт-рэсурсы “экстрэмісцкімі”
Гэта чарговы раз было зроблена на запыт мясцовых пракуратур, якія на сталай аснове займаюцца маніторынгам інтэрнэту. Суды не спрачаюцца: прызнаюць, што “экстрэмізм” там заўважылі слушна.
Кватэру наваполацкага актывіста Яўгена Вільскага ніхто не купіў. Абвешчаны наступны аукцыён
Першы раз “трохпакаёўку” вымушанага палітэмігранта спрабавалі прадаць з аўкцыёну 13 лістапада за 141 710 рублёў. Цяпер кошт знізілі: на аўкцыёне 15 снежня яе кошт складае ўжо 113 368 рублёў. Прычым кватэра прадаецца разам з усёй мэбляй і тэхнікай, што там знаходзіцца. Дырэчы, у адзіным жытле Яўгена Вільскага прапісаны 3 чалавекі.
Віцебская газета напісала пра юбілей расстралянага ў 1937-м мастака
Невялікі артыкул прысвечаны 135-годдзю з дня народзінаў беларускага мастака і выкладчыка Івана Гаўрыса, абвінавачанага ў контррэвалюцыйнай і тэрарыстычнай дзейнасці і расстралянага пад Віцебскам. Дакладнае месца, дзе гэта адбылося, дагэтуль не вядомае. На гэтым журналісты дзяржаўнага выдання акцэнтаваць увагу не сталі.
Віцебская пракуратура пахвалілася змаганнем з экстрэмізмам
Маўляў, ажно тры “информационных канала, имеющие явную экстремистскую направленность” на працягу лістапада былі прызнаны “экстрэмісцкімі”. Але чамусьці гэтыя інтэрнэт-рэсурсы засталіся не названымі. Што нават насцярожвае: ведамства, якое мусіць сачыць за выкананнем заканадаўства, хавае ад грамадзянаў інфармацыю, своечасовае веданне якой можа застрахаваць ад адміністрацыйнага пакарання.
У Глыбокім хочуць паставіць памятны знак “17 верасня”
Мясцовы райвыканкам абвясціў конкурс эскізных праектаў. І хаця ў самой назве памятнага знака фігуруе дата, якая ўжо 4 гады адзначаецца як дзяржаўнае свята “Дзень народнага адзінства”, гісторыка-ідэалагічны пасыл мясцовых уладаў звязаны не з уз’яднаннем заходняй і усходняй частак Беларусі. 17 верасня 1939 г. Чырвоная армія ўвайшла ў заходнюю Беларусь, што прывяло да далучэння гэтых тэрыторый да БССР. Але Глыбоцкі райвыканкам праводзіць конкурс “з мэтай захавання гістарычнай памяці ў дачыненні да беларускага народа, раздзеленага ў 1921 годзе паводле ўмоваў Рыжскай мірнай дамовы”.