У Наваполацку 11 кастрычніка адбыўся ўжо трэці суд над Ганнай Тукавай. Цяпер міліцыя паставіла ёй у віну «пікетаванне» ў інстаграме выявамі украінскага сцяга. Справу па двух пратаколах па адміністратыўнаму артыкулу 24.23 (Парушэнне парадку арганізацыі або правядзення масавых мерапрыемстваў) разгледзела суддзя Зінаіда Балаболава.  Пасля разгляду матэрыялаў справы, суддзя прызначыла Ганне штраф у памеры 3200 рублёў.

У парушэнне дзейнага заканадаўства ўлады Віцебскай вобласці прыцягнулі значную колькасць маладых людзей да выканання сельскагаспадарчых работ. Больш за 2,2 тыс. студэнтаў і навучэнцаў прымусова ўдзельнічаюць у зборы агародніны і садавіны, уздыме лёну і іншых складаных і цяжкіх работах. Вяртанню да практыкаў прыцягнення маладзі да працы ў вёсцы энергічна спрыяе Віцебскі абласны камітэт БРСМ. 

У віцебскім садку-яслях №58 праводзілі «патрыятычнае мерапрыемства». Прынамсі, так вызначае фармат імпрэзы гарадская газета «Віцьбічы». Аўтар Ганна Ляонькіна падкрэслівае: «дети пришли красивые и нарядные», «рассказывалі стихотворения на белорусском языке, пели и вместе с воспитателями, используя главный реквизит – синие полотна, исполнили танец «Васильковое небо». Таксама для сярэдняй і старэйшай груп правялі віртуальную экскурсію па Віцебску і сустрэчу з памочніцай пракурора гораду Вольгай Шведавай.

Арцём Касач – жыхар Віцебску, асуджаны на 1,5 года «хіміі» за абразлівы каментар «ВКонтакте» пад пастом пра чыноўніка Сяргея Сташэўскага, які прымушаў сябраў выбарчай камісіі падрабляць пратаколы. Яго прызналі вінаватым паводле па арт. 369 Крымінальнага Кодэксу (абраза прадстаўніка ўлады)Тэрмін зняволення ён адбыў поўнасцю. Прычым спачатку яму прысудзілі паўтара года «хатняй хіміі», аднак пасля пратэсту пракурора Віцебскі абласны суд змяніў пакаранне на паўтара гады зняволення ў папраўчай установе адкрытага тыпу (звычайная «хімія»).

Апошнім часам у сітуацыі татальнага пераследу іншадумцаў у Беларусі адбаваецца даволі шмат спрэчак і крытыкі на адрас праваабарончай супольнасці па прызнанні людзей палітвязнямі. Часам гэтыя прэтэнзіі абсалютна слушныя, а часам зусім неабгрунтаваныя. Насамрэч сітуацыя выглядае досыць складана ў сілу розных прычын.

У Віцебскім абласным судзе 7 кастрычніка быў вынесены прысуд паводле ч. 1 арт. 130 (Распальванне іншай сацыяльнай варожасці) КК палітзняволенаму Сяргею Давівелю. Суддзя Віцебскага абласнога суда Галіна Бондал прызнала Сяргея вінаватым і прызначыла яму пакаранне тэрмінам на 2 гады пазбаўлення волі ў калоніі ва ўмовах агульнага рэжыму. Пасяджэнне праходзіла ў закрытым фармаце.

Смяротнае пакаранне было і застаецца вострай эмацыйнай тэмай, асабліва ў час пагрозы тэрарызму або падчас узброеных канфліктаў. Чаму смяротнае пакаранне павінна быць адменена? Вось думка беларускіх праваабаронцаў.

У судзе Глыбокскага раёна 7 кастрычніка была разгледзена адміністрацыйная справа Вадзіма Хлуса. На падставе матэрыялаў справы суд прызнаў грамадскага актывіста Хлуса вінаватым у “распаўсюдзе інфармацыйнай прадукцыі, якая змяшчае заклікі да экстрэмісцкай дзейнасці” і пакараў яго адміністрацыйным арыштам на 7 сутак.

Чыноўнікі Міністэрства ўнутраных страў 7 кастрычніка абнавілі «Пералік асобаў, датычных да экстрэміскай дзейнасці». Спіс павялічыўся яшчэ на 47 прозвішчаў беларусаў. У базу быў уключаны і палітвязень Леанід Судаленка, які адбывае пакаранне ў папраўчай калоніі №3 у пасёлку Віцьба Віцебскага раёна Віцебскай вобласці.

У судзе Глыбокскага раёна 7 кастрычніка была разгледзена адміністрацыйная справа фатографа і відэааператара Леаніда Юрыка. На падставе міліцэйскіх пратаколаў суд прызнаў медыйшчыка вінаватым у “распаўсюдзе інфармацыйнай прадукцыі, якая змяшчае заклікі да экстрэмісцкай дзейнасці” і пакараў адміністрацыйным арыштам на 5 сутак.