Наваполацкаму грамадскаму актывісту прысудзілі другі арышт запар. Ён быў затрыманы 15 чэрвеня і асуджаны на 15 сутак за «распаўсюд экстрэмісцкіх матэрыялаў». 1 ліпеня яго асудзілі другі раз – за несанкцыянаванае пікетаванне. Цяпер Андрэй Галавырын мусіць адбыць два арышты па 15 сутак запар, нягледзячы на праблемы са здароўем.

Пра гэта ў Instagram паведаміў яе муж, Канстанцін Путронак. Паводле ягонага допісу, учора Ксенію выклікалі ў РАУС, каб узяць тлумачэнні па адміністрацыйнай справе, якая тычыцца распаўсюду экстрэмісцкіх матэрыялаў. Якіх менавіта, жанчыне не патлумачылі. З міліцыі Ксенія Глот дахаты не вярнулася. Няма ніякіх звестак, ці адбыўся сёння суд, і які далейшы лёс жыхаркі Полацку.

Жыхарку Докшыцаў вінавацяць у фінансавай дапамозе рэпрэсаваным паводле ч. 2 арт. 342 Крымінальнага кодэксу  (навучанне ці іншая падрыхтоўка асоб для ўдзелу ў групавых дзеяннях, якія груба парушаюць грамадскі парадак, а таксама фінансаванне ці іншае матэрыяльнае забеспячэнне такой дзейнасці). Больш за паўгода яе трымаюць у Берасцейскім СІЗА №7 (Вольга Ялцэвіч мае рэгістрацыю ў Берасцейскай вобласці), на цяперашні момант следства скончана, і абласная пракуратура ўжо перадала справу ў суд. Жанчыне пагражае да трох гадоў пазбаўлення волі.

Паводле Таццяны Матвеевай, запрашаючы яе ў Кастрычніцкі РАУС праз тэлефон, супрацоўнік патлумачыў, што набліжаецца важная дата, і таму паўстала неабходнасць у прафілактычнай гутарцы. У журналісткі гэта не выклікала вялікага здзіўлення: насамрэч, наперадзе 3 ліпеня, розныя святкаванні, прымеркаваныя да ўгодкаў вызвалення Беларусі ад нацыстаў.


У судзе Полацкага раёну і гораду Полацку 28 чэрвеня вынесены яшчэ адзін прысуд жыхару пасёлка Фарынава Андрэю Патрэбку – цяпер за абразу прадстаўнікоў улады (арт. 369 Крымінальнага кодэксу). На момант суду ён ужо быў асуджаны да 3-х гадоў так званай «хатняй хіміі» за абразу Аляксандра Лукашэнкі (ч.1 арт. 368 Крымінальнага кодэксу). Цяпер суддзя Уладзімір Бясецкі прысудзіў Андрэю  Патрэбку 4 гады абмежавання волі ва ўстанове адкрытага тыпу.

Помнік расстраляным падчас сталінскіх рэпрэсій пад Воршай пацярпеў ад невядомых вандалаў. На шыльду з надпісам «Месца памяці і смутку» прыхільнікі «русского мира» наклеілі налепкі ў выглядзе георгіеўскіх стужак. Побач быў усталяваны і нейкі плакат з расейскім «трыкалорам» і зоркамі, але на момант фіксацыі акту вандалізму ён ужо быў сарваны. Усё гэта выглядае на спланаваную акцыю, бо помнік месціцца за ўскраінай гораду, і трапіць сюды можна толькі маючы пэўную мэту.

22 чэрвеня ў Наваполацку на працоўным месцы быў затрыманы машыніст кампрэсарных установак ВА "Нафтана" Сяргей Бадуноў. У Наваполацкім АУС, куды адвезлі затрыманага, супрацоўнікі міліцыі склалі на яго адміністрацыйны пратакол па частцы 2 арт. 19.11 КаАП "Распаўсюджванне інфармацыйнай прадукцыі, уключанай у рэспубліканскі спіс экстрэмісцкіх матэрыялаў". 

Дзмітрыя Сушчыка, асуджанага да пазбаўлення волі на паўтара года, сёлета ў красавіку накіравалі ў аршанскую калонію № 8. У чэрвені 2022-га яго змясцілі ў ПКТ і на дзевяць месяцаў пазбавілі спатканняў і тэлефанаванняў. Таксама, як і іншыя палітзняволеныя, ён мае праблемы з ліставаннем – яму не перадаюць лісты ад родных і сяброў.

Вядомы палітвязень, палітык, сузаснавальнік партыі Беларуская Хрысціянская Дэмакратыя, пісьменнік Павел Севярынец ужо больш як два гады знаходзіцца ў няволі. Ён быў затрыманы 7 чэрвеня 2020 г. і асуджаны паводле ч. 2 арт. 293 Крымінальнага кодэксу (« Удзел у масавых беспарадках») да 7 гадоў пазбаўленне волі ў калоніі ўзмоцненага рэжыму. Гэтыя апошнія два гады, пакуль яго трымалі за кратамі ў Менску, Магілёве і Шклове, ён займаўся складаннем віктарыны «Дрэва жыцця».

Пра выклікі да следчых паведамляюць жыхары абласнога цэнтру, а таксама Наваполацку і Воршы. Як правіла, усё гэта людзі, якія «засвяціліся» падчас мірных пратэстаў 2020-га году, і праз гэта трапілі ў міліцэйскую «базу нядобранадзейных асобаў». Падчас допытаў гучаць практычна аднолькавыя пытанні, бо следчыя ў Віцебску і іншых гарадах працуюць па замове са сталіцы, дзе распачатая крымінальная права з нагоды «дыверсій» на чыгунцы. Нумар і сутнасць крымінальнай справы не паведамляюць, а выкліканых на допыт апытваюць у якасці «сведкаў».