18 верасня ў Ірыны дзень нараджэння. І якраз у гэты дзень на Telegram-канале «Северная століцы» з'явіўся абраззлівы допіс пра праваабаронцу. Выглядае, што праца Ірыны Траццяковай не засталася незаўважанай, раз аўтары Telegram-канала вырашылі скарыстацца самымі бруднымі метадамі. У допісе жанчыну ўпікнулі тым, што яна ратуе жыццё сваёй мамы, збіраючы для яе грошы на аперацыю на сэрцы.

Гэта вынікае з інфармацыі судовых раскладаў. Насамрэч падобных адміністрацыйных спраў магло быць і болей, бо не ўсе суды Віцебскай вобласці падаюць звесткі пра сваю працу для размяшчэння на сайце Вярхоўнага суда. Таксама часта здараюцца выпадкі, калі суды па «народных» адміністрацыйных артыкулах у раскладах  не згадваюцца ўвогуле, а працэсы праводзяцца «явачным парадкам» - цягам 72 гадзін пасля затрымання «правапарушальніка». Але прынамсі пра гэтыя два выпадкі вядома дакладна.

Гэтым разам Андрэй Панкрат вырашыў схітраваць: абражаць апанентаў, не называючы іхных імёнаў і прозвішчаў. У артыкуле «Замежную дзейнасць глыбачаніна прызналі экстрэмісцкай» вядзецца пра «М.» і «Л.». Але па гэтых літарах ды геаграфічных арыенцірах лёгка пазнаць вядоўцаў праграмы «Обычное утро» Канстанціна Місуна (Каверына), які паходзіць з Глыбокага, і Людмілу Лабунскую (Міласлаўскую), якая нарадзілася ў вёсцы Крулеўшчына суседняга, Докшыцкага раёна.

Першыя зборы гуманітарнай дапамогі для жыхароў Куршчыны, «пацярпелых ад добра падрыхтаваных атрадаў ВСУ» прайшлі ў Віцебскай вобласці яшчэ ў жніўні. Іх праводзілі ў Полацку і Наваполацку – гэта гарады-пабрацімы Курска. Арганізатарам быў Фонд Аляксея Талая. Цяпер ініцыятыву перахапіла Віцебская арганізацыя РГА «Белая Русь». Абвешчаную акцыю назвалі «Спиной к спине». Гэта цытата са словаў Лукашэнкі «придёт время, когда будем стоять спиной к спине и отстреливаться вдвоём», сказаных на знак падтрымкі расійскай агрэсіі ва Ўкраіне і супольнага супрацьстаяння «недружалюбнаму Захаду».

Цаглянае збудаванне з дзюркамі ў падлозе, якое ў Парку культуры і адпачынку чагуначнікаў з'явілася яшчэ ў 60-я гады мінулага стагоддзя, нарэшце знеслі. Жыхары Віцебска патрабавалі гэтага ўжо даўно, але гарвыканкам ніяк не знаходзіў грошай, каб замяніць гэты «дапатопны» аб'ект больш сучасным. Аж пакуль сёлета не наспела неабходнасць зладзіць у парку «народныя гулянні» напярэдадні дзяржаўнага свята. І тады вырашылі, што прыбіральню знясуць у межах Патрыятычнага марафона «Мы вместе – мы едины!»

Паводле Telegram-канала "Северная столица" абодва мужчыны затрыманыя. На пакаяльных відэа яны распавядаюць, што «выкрыківалі экстрэмісцкія лозунгі ў сацыяльнай сетцы «Чат-рулетка». З відэароліка, вырабленага аўтарамі Telegram-канала, відавочна што нябачны суразмоўца мужчын гукае «Жыве Беларусь!», «Слава Ўкраіне!» і чакае ад іх адпаведных адказаў. А потым распытвае, якім чынам яны гатовыя змагацца за вольную Беларусь.

Суд над ім адбудзецца ў панядзелак, 16 верасня. Разбіраць справу жыхара Віцебска прызначаны суддзя Першамайскага раёна Дзяніс Аляксеенка. Пра затрыманне Паўла Іванова стала вядома сёлета ў чэрвені: Telegram-канал, блізкі да віцебскіх сілавікоў, апублікаваў кадры затрымання мужчыны ўзброенымі людзьмі ў бронекамізэльках. А таксама відэазапіс, дзе Павел Іваноў прызнаецца, што «на эмоцыях пісаў каментары» і прымаў удзел « у масавых беспарадках».

Учора ў суд Чыгуначнага раёна Віцебска быў выкліканы Дзяніс Якаўлеў, галоўны захавальнік фондаў віцебскага музея Міная Шмырова. Званне «Чалавек года Віцебшчыны» яму было нададзена ў 2022 годзе. Сёлета гэта першы падобны выпадак: летась па «народнай адміністртыўцы» ч.2 арт.19.11 КаАП пакаралі трох чалавек з такім званнем (Ілля Шандалесаў, Тамара Джумантаева, Аляксандр Ганчароў) , пазалетась – аднаго (Вітольд Ермалёнак). Большасць гэтых людзей звольнілі з працы, нягледзячы на аўтарытэт і былыя заслугі.

На сайце выдання праект мае назву «Выводы делайте сами». У анонсе ўтрымліваецца традыцыйны пасыл: маўляў, «мы предоставляем своим читателям факты и оставляем за ними право самим их обдумать, осмыслить и подвести логическую черту». Але ўсе факты выкладаюцца з тэндэнцыйнай кропкі гледжання: у самым негатыўным ключы апісваецца жыццё ў заходніх краінах, тады як жыццё ў Беларусі апісваецца як шчаслівае і бязбеднае, дзякуючы тым, «кто на самом деле радеет за интересы своего народа».

І судзяць Іну Галубкову не там, дзе яна працавала, а ў судзе Оршы і Аршанскага раёна. Суд над ёй распачаўся 22 жніўня, працяг адбыўся 11 верасня. Разбірае справу суддзя Юлія Хаткевіч. Сёлета ў пачатку лютага Telegram-канал «Чуткі Віцебска» паведаміў, што Галубкову «вывелі з кабінета ў кайданках» за атрыманне хабару ў памеры 3 000 рублёў. Чуткі, падобна, пацвердзіліся.