9 траўня ў агульнагарадское шэсце ўключылі акцыю «Бессмертного полка», удзельнікі якога афіцыйна пазіцыянуюць сябе як ініцыятыва захавання памяці пра загінулых герояў мінулай вайны.  Аднак па Віцебску калона прайшла не толькі з партрэтамі сваіх загінулых сваякоў, але з партрэтам Сталіна, стужкамі ў колерах расейскага сцяга і нашыўкамі «Z».

Цягам красавіка па ўсёй Віцебшчыне быў афіцыйна абвешчаны збор гуманітарнай дапамогі. У дзяржаўных СМІ пра гэта пісалі вельмі расплывіста: «гуманітарны груз будзе дастаўлены ўкраінскім уцекачам і ў рэгіёны Украіны, якія пацярпелі ад вайсковых дзеянняў». Дапамога збіралася пад эгідай ГА «Белая Русь» і дабрачыннага фонду Аляксея Талая – вядомага паралімпійца і матывацыйнага трэнера, ураджэнца Воршы.

Краязнаўца Кастусь Шыталь атрымаў дзіўнага зместу допісы ад незнаёмага чалавека, які дэманструе дасведчанасць у ягоным асабістым жыццё: прынамсі ведае, што спадар Шыталь цяпер знаходзіцца не ў Беларусі і што ўлетку, яшчэ на радзіме, у яго быў ператрус. Яшчэ больш дзіўнай выглядае прапанова незнаёмца неадкладна вяртацца ды самому ісці ў Віцебскае абласное ўпраўленне КДБ...

Увосень 2020 года бацька і сын Віталь і Уладзіслаў Кузнечыкі з Віцебску, ратуючыся ад міліцыі, пераскочылі праз агароджу пасольства Швецыі ў Менску і папрасілі прытулку. На гэты крок іх штурхнула тое, што абодва сталі фігурантамі крымінальнай справы: яна была заведзеная пасля таго, як яны ўдзельнічалі ў шэсці за сумленныя выбары і супраць Лукашэнкі ў сваім родным горадзе.