Палітвязень Яўген Харашкевіч з Наваполацку, якому Віцебскі абласны суд прысудзіў 4 гады калоніі, прызнаўшы вінаватым па трох крымінальных артыкулах, знаходзіцца зараз у санчастцы СІЗА-2 у Віцебску. Пра гэта паведаміў бацька палітвязня. Пасля суду ён быў на спатканні з сынам, але брата Яўгена праз нейкі час на спатканне з ім ўжо не пусцілі: паведамілі, што ён «прыхварэў», але нібыта неўзабаве мае ўжо выпісацца.

На 39-гадовага жыхара абласного цэнтру выйшлі аператыўнікі ГУБАЗіК. На думку супрацоўнікаў гэтага ведамства, мужчына цягам году публікаваў у телеграм-чатах абразлівыя каментары на адрас праваахоўнікаў і вайскоўцаў, пры гэтым, маўляў, ні з кім з іх не быў знаёмы. Праваабаронцы просяць адгукнуцца сваякоў затрыманага ці тых, хто ведае, як з імі звязацца.

За кратамі знаходзяцца сотні беларусаў, якія маюць патрэбу ў дапамозе і падтрымцы. Праваабаронцы з дапамогай сваякоў вязняў склаў практычны дапаможнік па перадачах у СІЗА і калоніі, які спросціць збор пасылак і перадач. Што класці ў перадачы, як іх перадаваць, якія лайфхакі ёсць апісана ў дапаможніку.

У цяперашні час за кратамі знаходзяцца сем праваабаронцаў «Вясны». Гэта старшыня праваабарончага цэнтру Алесь Бяляцкі і яго намеснік Валянцін Стэфановіч, юрыст Уладзімір Лабковіч, каардынатарка валанцёрскай службы Марфа Рабкова, кіраўнік гомельскай філіі «Вясны» Леанід Судаленка, валанцёр Андрэй Чапюк і валанцёрка Таццяна Ласіца. Усе сем праваабаронцаў-вясноўцаў прызнаныя палітзняволенымі.

Жонка палітвязня Уладзіміра Малахоўскага, хворага на анкалогію, Ірына пабывала 26 траўня на спатканні з мужам у следчым ізалятары ў Віцебску. Уладзіміра яна не бачыла каля месяца. Напярэдадні Віцебскі абласны суд разгледзеў яго апеляцыйную скаргу і адмовіў у задавальненні. Прысуд у дачыненні Малахоўскага – тры з паловай гады калоніі – набыў законную моц.

Хворы на анкалогію палітвязень Уладзімір Малахоўскі знаходзіцца ў віцебскім СІЗА амаль паўгода. 25 траўня абласны суд разгледзіць ягоную скаргу на рашэнне суду Першамайскага раёну, які прызнаў яго вінаватым у гвалце да міліцыянтаў і асудзіў да трох з паловай гадоў калоніі.

10 красавіка на волю выйшаў аршанскі палітвязень Міхаіл Беркас. За графіці «Жыве Беларусь», «3%» і іншыя, нанесеныя на будынкі і збудаванні, ён быў асуджаны на 1 месяц арышту па артыкуле 341 КК «Апаганьванне будынкаў і псаванне маёмасці». Пакаранне 21-гадовы хлопец адбываў у віцебскім СІЗА-2.

Жыхар Воршы Міхаіл Беркас быў асуджаны 24 лютага на 30 сутак арышту паводле арт. 341 КК («Апаганьванне будынкаў і псаванне маёмасці»). Суддзя Мікалай Драгун (суд Аршанскага раёну) прызнаў яго вінаватым у нанясенні пратэставых графіці ў адным з раёнаў гораду. Пад варту Міхаіла Беркаса ўзялі 16 сакавіка, яго этапавалі ў віцебскі СІЗА-2. Праваабарончая супольнасць прызнала аршанца палітвязнем.

Асістэнта кафедры агульнай стаматалогіі Віцебскага дзяржаўнага медуніверсітэту Аляксандра Маісеева азнаёмілі 1 лютага з загадам аб звальненні з працы праз прагулы без важкіх прычын. Тое, што выкладчык трое сутак знаходзіўся за кратамі ізалятару часовага ўтрымання (ІЧУ) і фізічна не мог выконваць свае працоўныя абавязкі, кіраўніцтва ВДМУ не палічыла апраўданнем яго адсутнасці.

Студэнт ВДТУ Цімафей Журкевіч, затрыманы 16 студзеня пасля ператрусу ў ягонай кватэры, 26 студзеня выйшаў на волю. Каля віцебскага СІЗА-2 яго сустракалі бацькі, сябры і паплечнікі. Трое сутак ён правёў у следчай камеры як падазраваны ў крымінальным злачынстве, 7 сутак – у камеры ізалятара часовага ўтрымання (ІЧУ), адбываючы пакаранне па адміністрацыйнай справе.