29 траўня віцебскія актывісты добраўпарадкавалі пахаваньне ахвяр сталінізму каля вёскі Паляі Віцебскага раёну. Тут у 1930-50-я гады адбываліся расстрэлы мірных грамадзян. Некалькі гадоў таму каля вёскі Паляі зьявіліся першыя крыжы, усталяваныя ў памяць пра бязьвінных ахвяраў. Некалькі разоў крыжы зьнішчалі, але зьяўляліся новыя. Цяпер мэмарыял, зроблены рукамі актывістаў, уяўляе сабой 5 драўляных і два зялезныя крыжы. Адзін з крыжоў вышынёй пад 6 мэтраў з надпісам «Ахвярам таталітарнага рэжыму».

Абласны старшыня партыі БНФ Леанід Аўтухоў зьвярнуўся да кіраўнікоў навучальных установаў Віцебску з заявамі, у якіх прасіў даць магчымасьць інфармацыйна-прапагандысцкай групе партыі правесьці сустрэчы з работнікамі ўстановаў. Вынік чаканы: на ніводную з 54-х заяў не было атрымана станоўчага адказу. Але нечаканасьцю стала іншая акалічнасьць: высьветлілася, што працаўнікі на ніве асьветы дрэнна ведаюць законы.

Зьбіцьцё, катаваньні, і іншыя зьдзекі гэткага кшталту з грамадзян і таварышаў па службе - стыль працы супрацоўніка праваахоўнай сыстэмы цяперашняй беларускай дзяржавы маёра Дзінаса Лінкуса – былога намесьніка Гайдукевіча, начальніка Фрунзэнскага РУУС Менску. Грамадзянская кампанія «Наш дом», якая зьведала на сабе зьдзекі Лінкуса ўважліва адсочвала месцазнаходжаньне гэтага ката. У рэшце рэшт, актывістам кампаніі ўдалося высьветліць, што садыст-гвалтаўнік, які працяглы час адбываў пакараньне пад хатнім арыштам, за калючы дрот усё ж такі зьмешчаны.

Студэнтка Віцебскага дзяржаўнага мэдычнага ўнівэрсытэту Ганна Папкова адмовілася супрацоўнічаць з КДБ. Пра гэта яна распавяла ў аўтаінтэрвію і выклала відэа ў інтэрнэт. Супрацоўнік КДБ прыйшоў да дзяўчыны ва ўнівэрсытэт і паспрабаваў завербаваць. Ёй прапаноўвалася “стучаць” на чалавека, які мае дачыненьне, на думку КДБ, да выбуху ў Віцебску. Гаворка вядзецца пра выбух, які прагрымеў ля будынку КДБ у Віцебску 11 лістапада мінулага году. Ніхто не пацярпеў. У злачынстве абвінавачваецца 42-гадовая жанчына, жыхарка Віцебску.