Былога палітвязьня Сяргея Каваленку 8 кастрычніка выклікалі ў крымінальна-выканаўчую інспэкцыю Першамайскага раёну Віцебску і паставілі на прафіляктычны ўлік. На прафіляктычным уліку Каваленка будзе знаходзіцца два гады – пакуль не пагасіцца судзімасьць. Раз на тры месяцы ён павінен цяпер адзначацца ў той самай інспэкцыі, з “падачы” якой і была ўзбуджаная крымінальная справа аб парушэньні рэжыму адбываньня так званай “хатняй хімі”, якую Сяргей Каваленка атрымаў за вывешваньне нацыянальнага сьцягу на навагодняй ёлцы на плошчы Перамогі ў Віцебску.

Адміністрацыя Кастрычніцкага раёну Віцебску адмовіла актывістам незалежнага прафсаюзу радыёэлектроннай прамысловасьці (РЭП) у правядзеньні пікетаваньня ў Сусьветны дзень барацьбы за годную працу, які адзначаецца 7 кастрычніка. Заяўнікі акцыі хацелі правесьці 7 кастрычніка двухгадзіннае пікетаваньне на плошчы Перамогі ў Віцебску. Адмова прыйшла за подпісам намесьніка кіраўніка адміністрацыі Кастрычніцкага раёну Віцебску Віктара Галанава.

 

У Віцебску ўрачам забараняюць гаварыць аб праблемах у шпіталях. Калі ўрач зь Віцебску Ігар Пастноў распавёў «Белсату» аб праблемах мясцовай мэдыцыны, улады адрэагавалі амаль імгненна. Праўда, сваю энэргію яны накіравалі не на вырашэньне праблем, а на тое, каб прымусіць доктара замаўчаць.

 

Віцебскі абласны суд накіраваў грамадзянскую справу па пазове заснавальніка Беларускай кансэрватыўнай партыі “Белая Русь” Сяргея Рыжова да віцебскага прадпрыемства «Фармацыя» ў суд Віцебскага раёну. Слуханьне адбудзецца 3 кастрычніка. Сяргей Рыжоў лічыць, што адказчык парушыў ягонае права спажыўца на свабодны выбар тавару і гэтым прычыніў яму маральную шкоду. Канфлікт здарыўся, калі ў адной з аптэк, якая належыць віцебскаму прадпрыемству «Фармацыя», аптэкар-правізар адмовіў Рыжову ў набыцьці лекавага сродку «Аксікорт» без рэцэпту.

 

Віцебскі актывіст БХД і назіральнік на нядаўніх выбарах Яўген Гуцалаў адбыў сем сутак адміністрацыйнага арышту за арганізацыю несанкцыянаванага пікету. А зараз ён вымушаны заплаціць яшчэ за “паслугі” віцебскага ізалятару часовага ўтрыманьня. Кошт турэмнага “сэрвісу” – 50 тысяч за суткі. Нагадаем, што сем сутак арышту прысудзіла Гуцалаву судзьдзя Кастрычніцкага раёну Віцебску Іна Грабоўская. Судзьдзя ўзяла пад увагу той факт, што на той момант Гуцалаў нідзе не працаваў і выплаціць вялікі штраф ня змог бы.

 

Маці расстралянага Ўладзіслава Кавалёва падала наглядную скаргу. Скарга заняла больш за 50 старонак, яе Любоў Кавалёва падала ў Вярхоўны суд 27 верасьня. “Судзьдзя, які нас прымаў, хацелася б думаць, што ён сур’ёзна паставіцца да гэтай справы. Але ён нават не падымаў вачэй. Машынальна прагледзеў, і тое — толькі папярэднюю скаргу. Сказаў, што скарга прынятая”, — кажа Любоў Кавалёва.

 

Серада, 26 Верасень 2012

Сяргей Каваленка на свабодзе!

Увечары 26 верасьня Сяргея Каваленку вызвалілі з магілёўскай калёніі. Як распавяла жонка Сяргея Алена Каваленка, муж пазваніў ёй ужо з чыгуначнага вакзалу ў Магілёве і паведаміў, што свабодны і што міліцыянты садзяць яго на цягнік да Віцебска. Алена разам з сынам Валікам плакалі наўзрыд… У Віцебску, акрамя сям’і, яго сустракалі і супрацоўнікі праваахоўных ворганаў.

 

Паводле папярэдніх дадзеных, апублікаваных на сайце ЦВК, яўка на выбарах 23 верасьня ў Віцебскай вобласьці склала 80,7%. Агульная яўка па Беларусі – 74,2%. Згодна з ЦВК, найбольшая яўка на Віцебшчыне была зафіксаваная ў Віцебскай сельскай акрузе (88,4%) і Сеньненскай акрузе №30 (88,3%). Найменьшая ў нашым рэгіёне – у Полацкай гарадзкой №28 (62%).

 

25 верасьня на дошках абвестак ля пад’ездаў дамоў, на прыпынках грамадзкага транспарту, у публічных месцах Віцебску зьявіліся налепкі з заклікам: “Свабоду Алесю Бяляцкаму!”. Гэтак мясцовыя актывісты прыцягнулі ўвагу жыхароў гораду над Дзьвіной да праблемы палітвязьняў, а таксама павіншавалі выбітнага беларускага праваабаронцу зь юбілеем - у гэты дзень яму споўнілася 50 гадоў.

На ўсіх выбарчых участках 23 верасьня ў Віцебску амаль аднолькава пахла беляшамі і піражкамі з капустай. Але людзі насы не адварочвалі, бо сярод іх бадай што не было маладых выбарцаў… Людзей да трыццаці было вобмаль. Але й віцябляне старэйшага ўзросту асаблівай радасьці ды аптымізму на падыходзе да ўчасткаў не праяўлялі. Агульны настрой вельмі дасьціпна выявіў пэнсіянэр з кійком, які, усьміхнуўшыся аўтару гэтых радкоў, заўважыў: “Як на пахаваньне ідуць сюды, і музыка такая ж… З адной толькі розьніцай: на хаўтурах не галасуюць, а галосяць”.