Надзею Куканос затрымалі ў Віцебску 11 красавіка 2019 году. Чатыры месяцы жанчыну ўтрымлівалі ў віцебскім СІЗА, а на пачатку жніўня вызвалілі з-пад варты ў залі суду Першамайскага раёну Віцебску – па амністыі.
Нягледзячы на тое, што на судзе Куканос дала згоду на прымяненьне амністыі, праз тыдзень яна накіравала ў суд Першамайскага раёну прыватную скаргу, у якой прасіла адмяніць пастанову ад 9 жніўня. Тлумачыла, што згоду на амністыю давала змушана, бо “знаходзілася ў стане моцнага душэўнага хваляваньня і боязі за сваё жыцьцё”. Менавіта гэтая прыватная скарга разглядалася 11 кастрычніка ў Віцебскім абласным судзе.
“Я не хацела вяртацца ў канцлягер”
На паседжаньні ў аблсудзе Надзея Куканос яшчэ раз патлумачыла што была вымушаная пагадзіцца на амністыю толькі таму, што ў СІЗА для яе стварылі цалкам невыносныя ўмовы. Паводле Куканос, яе пастаянна зьбівалі, нацкоўвалі на яе сабак, зламалі акуляры, без якіх не магла чытаць.
“Асьвенцым – гэта ж дзіцячы садок у параўнаньні зь віцебскім СІЗА”, – эмацыйна заявіла ў судзе жанчына.
Яна зьвярнула ўвагу судовай калегіі на хадайніцтва, якое заяўляла яшчэ ў Першамайскім судзе, калі прасіла зьмяніць ёй меру стрыманьня з арышту на падпіску аб нявыезьдзе. Але судзьдзя Тацяна Родзіна хадайніцтва адхіліла, хоць добра разумела, што ў дачыненьні да Куканос усё адно будзе ўжытая амністыя.
“Я не хацела вяртацца ў канцлягер”, – казала ў абласным судзе Надзея Куканос. Па словах віцяблянкі, калі б ня ўмовы ўтрыманьня ў СІЗА – на мяжы жыцьця і сьмерці, – дык яна б ніколі не пагадзілася б, каб яе вызвалілі ў залі суду па амністыі. Падкрэсьліла, што лічыць сябе цалкам невінаватай, а ўсе тры справы, заведзеныя на яе, сфабрыкаванымі сьледчым камітэтам.
У прыватнай скарзе Куканос прасіла адмяніць рашэньне Першамайскага суду аб ужываньні да яе амністыі і накіраваць справу на новы разгляд.
Выслухаўшы довады Куанос, судовая калегія па крымінальных справах Віцебскага абласнога суду пад старшынёўствам Аляксандра Абашына (судзьдзі Ларыса Сініцына і Галіна Бондал) пастанавіла адмовіць жанчыне ў прыватнай скарзе.
“Суд амніставаў мяне, абы не разглядаць крымінальныя справы”
“Усе справы супраць мяне былі сфабрыкаваныя настолькі бяздарна і недарэчна, што, патрапіўшы ў суд, яны выклікалі жах у судовага корпусу Першамайскага суду. І, натуральна, суд пасьпяшаўся ўжыць да мяне акт амністыі, каб не разглядаць крымінальныя справы, па якіх мусіў быць пастаўлены толькі апраўдальны прысуд, і нічога іншага”, – заявіла пасьля суду Надзея Куканос.
Жанчына плянуе абскардзіць рашэньне Віцебскага абласнога суду ў Вярхоўным судзе Рэспублікі Беларусь.
Уладзімер Бяляўскі