Невялікі артыкул прысвечаны 135-годдзю з дня народзінаў беларускага мастака і выкладчыка Івана Гаўрыса, абвінавачанага ў контррэвалюцыйнай і тэрарыстычнай дзейнасці і расстралянага пад Віцебскам. Дакладнае месца, дзе гэта адбылося, дагэтуль не вядомае. На гэтым журналісты дзяржаўнага выдання акцэнтаваць увагу не сталі.

Маўляў, ажно тры  “информационных канала, имеющие явную экстремистскую направленность” на працягу лістапада былі прызнаны “экстрэмісцкімі”.  Але чамусьці гэтыя інтэрнэт-рэсурсы засталіся не названымі. Што нават насцярожвае: ведамства, якое мусіць сачыць за выкананнем заканадаўства, хавае ад грамадзянаў інфармацыю, своечасовае веданне якой можа застрахаваць ад адміністрацыйнага пакарання.

Мясцовы райвыканкам абвясціў конкурс эскізных праектаў. І хаця ў самой назве памятнага знака фігуруе дата, якая ўжо 4 гады адзначаецца як дзяржаўнае свята “Дзень народнага адзінства”, гісторыка-ідэалагічны пасыл мясцовых уладаў звязаны не з уз’яднаннем заходняй і усходняй частак Беларусі. 17 верасня 1939 г. Чырвоная армія ўвайшла ў заходнюю Беларусь, што прывяло да далучэння гэтых тэрыторый да БССР. Але Глыбоцкі райвыканкам праводзіць конкурс “з мэтай захавання гістарычнай памяці ў дачыненні да беларускага народа, раздзеленага ў 1921 годзе паводле ўмоваў Рыжскай мірнай дамовы”.

Ён быў асуджаны да 13 гадоў пазбаўлення волі ў калоніі ўзмоцненага рэжыму - суд прызнаў Юхневіча вінаватым  па справе аб сексуальных злачынствах супраць непаўналетніх. Святар не прызнаў сябе вінаватым і спрабаваў абскардзіць прысуд.