16 траўня ў Віцебску некалькі чалавек ва ўзросце 30-35 гадоў замацавалі на плоце латышскага консульства банэр з выявай помніка савецкім салдатам, які плануюць знесці ў Рызе. Пасля запалілі знічкі на ходніках, расклалі кветкі, а таксама пачалі раздаваць кветкі мінакам, каб тыя дзейнічалі па іхным прыкладзе.

9 траўня ў агульнагарадское шэсце ўключылі акцыю «Бессмертного полка», удзельнікі якога афіцыйна пазіцыянуюць сябе як ініцыятыва захавання памяці пра загінулых герояў мінулай вайны.  Аднак па Віцебску калона прайшла не толькі з партрэтамі сваіх загінулых сваякоў, але з партрэтам Сталіна, стужкамі ў колерах расейскага сцяга і нашыўкамі «Z».

Цягам красавіка па ўсёй Віцебшчыне быў афіцыйна абвешчаны збор гуманітарнай дапамогі. У дзяржаўных СМІ пра гэта пісалі вельмі расплывіста: «гуманітарны груз будзе дастаўлены ўкраінскім уцекачам і ў рэгіёны Украіны, якія пацярпелі ад вайсковых дзеянняў». Дапамога збіралася пад эгідай ГА «Белая Русь» і дабрачыннага фонду Аляксея Талая – вядомага паралімпійца і матывацыйнага трэнера, ураджэнца Воршы.

Краязнаўца Кастусь Шыталь атрымаў дзіўнага зместу допісы ад незнаёмага чалавека, які дэманструе дасведчанасць у ягоным асабістым жыццё: прынамсі ведае, што спадар Шыталь цяпер знаходзіцца не ў Беларусі і што ўлетку, яшчэ на радзіме, у яго быў ператрус. Яшчэ больш дзіўнай выглядае прапанова незнаёмца неадкладна вяртацца ды самому ісці ў Віцебскае абласное ўпраўленне КДБ...