Віцебск. Ля пераходу на Марко-сіці сядзіць малады чалавек з мыліцай. Нават пры беглым позірку на яго чалавек (няхай і не знаёмы з мэдыцынай) разумее: хадзіць па вуліцах без апірышча мужчына ня можа. Пасьля атрыманай жахлівай траўмы мужчына атрымаў на МРЭК трэцюю групу інваліднасьці і пэнсію ў памеры 130 рублёў ад беларускай дзяржавы.

Вёска Сарокі (Глыбоцкі раён, Залескі сельсавет). Дарога асфальтаваная яшчэ на пачатку 90-х. Жывуць амаль выключна пэнсіянэры, але кожны клапоціцца пра стан сваёй сядзібы і нават дарогі каля сядзібы: жыхары самі ліквідуюць выбоіны, цэмэнтуюць, падсыпаюць па меры неабходнасьці.

Шумілінскі раён прымае дапамогу ад амэрыканцаў. Міжнароднае дабрачыннае грамадзкае аб'яднаньне “Сафія” са Злучаных Штатаў дала мясцоваму тэрытарыяльнаму цэнтру сацыяльнага абслугоўваньня насельніцтва грант, які пайшоў паводле свайго прызначэньня – купілі патрэбную мэблю і тэхналягічнае абсталяваньне для аддзяленьня, дзе ў кругласутачным рэжыме знаходзяцца пажылыя грамадзяне і інваліды.

Аксана Юр'ева засталася зусім адна, без бацькоўскай апекі, вельмі рана, калі ёй быў усяго адзін год (тады яе мама была пазбаўленая бацькоўскіх правоў). Па спаўненьні 23-гадовага ўзросту, у адпаведнасьці з заканадаўствам, статус сіраты зь яе быў зьняты. Цяпер Аксане – 29, але ейнае жыцьцё па-ранейшаму не наладжанае: блізкімі людзьмі і сям'ёй абзавесьціся не атрымалася, а жытло, якое гарантуе сіротам дзяржава, ёй не далі.