Гэтая група «ВКонтакте» існуе ўжо шмат гадоў і мае каля 1,5 тысяч падпісчыкаў. Асноўны змест – гэта мясцовыя аб“явы, зрэдку – абмеркаванне падзеяў рэгіянальнага або рэспубліканскага маштабу. Увагу тых, хто клапоціцца пра інфармацыйную бяспеку беларусаў і бароніць іх ад «апазіцыйнага дэструктыўнага ўплыву», маглі прыцягнуць хіба што фотаздымкі. У прыватнасці, фотаздымкі лавачак у двары, пафарбаваныя белым і чырвоным яшчэ ў 2019 годзе.

Ды 35-годдзя клуба «Русічы» на будынку аршанскага каледжа прафесіянальна-тэхнічнага каледжа з“явіліся адразу 4 мемарыяльныя дошкі. Адна ў гонар самога клуба, створанага ў 1988 годзе, а тры астатнія – у гонар ініцыятараў яго стварэння, ветэрана Вялікай Айчыннай вайны Васіля Ермалаева, выкладчыка гісторыі , краязнаўцы Аляксандра Кудзіна і ўласна стваральніка «Русічаў» Рыгора Шарая. Апошні з іх кіруе клубам да сённяшняга дня, хаця мясцовых жыхароў вельмі дзівіць тая акалічнасць, ўшто мемарыяльную дошку ўсталявалі жывому чалавеку.

Жыхары Віцебска праз інфармацыйную платформу "Зручны горад" звярнуліся ў Камітэт дзяржаўнага кантролю Віцебскай вобласці і Пракуратура горада Віцебска з петыцыяй, у якой указваюць на дэградацыю гарадской дарожна-вулічнай сеткі. Найбольш часта гэта праяўляецца ў выглядзе небяспечна адчыненых калодзежаў і грунтавых правалаў вакол іх, рамонт якіх гарадскія службы праводзяць з вялікім спазненнем. 

З Глыбоцкай ПК -13, дзе ўтрымліваюць зняволенага апазіцыйнага палітыка, ужо 5 месяцаў няма аніякіх звестак. Пра адсутнасці лістоў ад мужа ўжо цягам 150-ці дзён у Фэйсбуку нагадала ягоная жонка, Марына Адамовіч. Жанчына вядзе сумны ўлік часу зняволення: 30 траўня, калі звестак ад Мікалая Статкевіча не было 110 дзён, яна нагадала сябрам у сацыяльных сетках, што палітвязень знаходзіцца ў зняволенні ўжо тры гады.