Субота, 18 Люты 2017

Аддзел прымусовага выкананьня Віцебскага раёну пераехаў

Ацаніць гэты матэрыял
(0 галасоў)

Цяпер ён разьмяшчаецца ў абласным цэнтры па адрасе вул. Кірава, д. 7/13. Цяперашнія камфортныя габінэты з сучаснай аргтэхнікай і новай мэбляй не параўнаць з ранейшымі зацеснымі ўмовамі ў былым памяшканьні раённага суду. Улазіны сабралі шмат гасьцей: прадстаўнікоў органаў улады, вышэйстаячых арганізацыяў, праваахоўнага ведамства, калегаў.

Як той казаў, пазычай – як умееш, аддавай – хораша. На жаль, нямала грамадзян, якія начыста забываюцца на гэтую прыказку. Праз розныя жыцьцёвых акалічнасьці яны бяруць пазыкі, не плацяць алімэнты і штрафы, назапашваюць запазычанасьці па камунальных плацяжох, не пакрываюць прычыненую шкоду па крымінальных і адміністрацыйных справах... Кантроль над выкананьнем фінансавых абавязкаў, спагнаньне запазычанасьцяў па судовых пастановах і іншых выканаўчых дакумэнтах зьдзяйсьняюць судовыя выканаўцы. Да нядаўняга часу яны знаходзіліся ў структуры судоў. У адпаведнасьці з указам №530 прэзыдэнта Беларусі з 1 студзеня 2014 году сыстэма органаў прымусовага выкананьня функцыянуе як самастойная структура, падпарадкаваная Міністэрству юстыцыі.

Сутнасьць працы ад рэарганізацыі не зьмянілася, асноўнай задачай па-ранейшаму застаецца захаваньне і ахова інтарэсаў дзяржавы, правоў і законных інтарэсаў юрыдычных і фізычных асоб шляхам своечасовага і поўнага выкананьня судовых пастаноў і іншых выканаўчых дакумэнтаў. А ключавы прынцып дзейнасьці трактуецца так: «Закон вышэйшы за ўсё».

Аддзел прымусовага выкананьня раёну ўзначальвае Вікторыя Ніканорава. У штаце 12 судовых выканаўцаў і 6 чалавек тэхнічнага пэрсаналу. З пастаўленымі задачамі калектыў пасьпяхова спраўляецца і знаходзіцца на добрым рахунку ў вобласьці.

Летась на выкананьне ў аддзел паступіла 22 366 выканаўчых дакумэнтаў, зь іх па 21 455 вытворчасьць скончаная, што складае 86,8% ад тых, што знаходзіліся на выкананьні.

Адным з прыярытэтных накірункаў, якое курыруе намесьніца начальніка аддзелу Ірына Фёдарава, зьяўляецца спагнаньне сродкаў на ўтрыманьне дзяцей, якія знаходзяцца на дзяржаўным забесьпячэньні, згодна з дэкрэтам №18 прэзыдэнта Рэспублікі Беларусь. За 2016 год па гэтай частцы спагнана 254 864,18 рублёў.

Вынікі працы шмат у чым залежаць ад умоў працы. Калі раней судовыя выканаўцы туліліся ў двух габінэтах, то цяпер у кожным па два чалавекі, пастаўленая сучасная аргтэхніка з доступам да розных баз дадзеных.

Намесьнік міністра юстыцыі Рэспублікі Беларусь Андрэй Аўдзееў, віншуючы з улазінамі, адзначыў, што дзяржава надае вялікую ўвагу стварэньню належных умоў для работы судовых выканаўцаў. На працягу трох гадоў існаваньня адзінай сыстэмы органаў прымусовага выкананьня з 149 падразьдзяленьняў 120 пераселеныя ў камфортныя ўмовы, прычым на ўлазіны выкарыстаныя толькі ўласныя сродкі, зь бюджэту ня выдаткавана ні рубля.

Асабліва адзначыў намесьнік міністра ролю галоўнага ўпраўленьня юстыцыі аблвыканкаму, якое за 2015-2016 гады забясьпечыла нармальныя ўмовы працы для 25 падразьдзяленьняў. Андрэй Аўдзееў пажадаў навасельцам пасьпяховай працы і павышэньня эфэктыўнасьці выкананьня пастаноў судоў і іншых выканаўчых дакумэнтаў.

Знакавай падзеяй і добрым чыньнікам павышэньня выніковасьці працы назваў перасяленьне галоўны судовы выканаўца Рэспублікі Беларусь Дзьмітры Каваленка. Ён выказаў пажаданьне, каб новая абстаноўка спрыяла новым дасягненьням.

Радасьць навасельля з супрацоўнікамі раённага АПВ падзяліў начальнік галоўнага ўпраўленьня юстыцыі Віцебскага аблвыканкаму Сяргей Канапелька. Са станоўчага боку характарызуючы працу аддзелу, ён, у прыватнасьці, адзначыў паказчык спагнаньня запазычанасьці ў даход дзяржавы, арганізацыяў і грамадзян – 68 адсоткаў, што вышэй за сярэдні па краіне. У грашовым эквіваленце гэта больш за мільён дэнамінаваных рублёў.

Андрэй Аўдзееў і Сяргей Канапелька перарэзалі традыцыйную сінюю стужку і перадалі Вікторыі Ніканоравай сымбалічны ключ, тым самым пацьвердзіўшы факт афіцыйнага адкрыцьця новага дому для судовых выканаўцаў Віцебскага раёну. Падчас экскурсіі госьці прайшлі па габінэтах, уручылі навасельцам падарункі.

Н. Сталярэнка, pridvinje.by