Так, сьледчы другога сьледчага аддзяленьня Віцебскага гарадзкога аддзелу Сьледчага камітэту Рэспублікі Беларусь старшы лейтэнант юстыцыі Марьянкоў А., які праводзіў праверку, палічыў, што не атрымана дадзеных, якія паказваюць на факт зьдзяйсьненьня ў дачыненьні да Расьлякова П. супрацьпраўных дзеяньняў з боку супрацоўнікаў міліцыі, што паказаньні апэратыўна ўпаўнаважанага Грыгор'ева С., які праводзіў апытаньне, і пацярпелага Мігунова Д. не супярэчаць адно аднаму, а заява пра нанясеньне цялесных пашкоджаньняў зробленае П. Расьляковым з мэтай ухіленьня ад адказнасьці за ўчыненьне крадзяжу.
У сваю чаргу, Павал Расьлякоў сьцьвярджае, што высновы сьледчага па выніках ацэнкі атрыманых доказаў няслушныя, пастанова вынесеная заўчасна і падлягае скасаваньню:
«У сваёй заяве і ў ходзе апытаньня я пазначыў, што 1 верасьня 2015 г. падчас правядзеньня разбору з нагоды крадзяжу маёмасьці Мігунова Д. у памяшканьні АУС адміністрацыі Кастрычніцкага раёну г. Віцебску супрацоўнікі міліцыі нанесьлі мне некалькі ўдараў: у вобласьць левага вуха, у вобласьць грудной клеткі, па шчоках і вушах з мэтай атрымаць прызнаньне ў зьдзяйсьненьні злачынства, – піша ў сваёй скарзе пракурору Віцебска Павал Расьлякоў. – Мае тлумачэньні пацьвярджаюцца высновамі судова-мэдычнай экспэртызы: экспэрт устанавіў, што падчас майго абсьледаваньня ў пэрыяд часу з 14:00 да 14:30 2 верасьня 2015 г. выяўленыя цялесныя пашкоджаньні ў выглядзе сінякоў на левым вуху, на пярэдняй паверхні грудной клеткі, якія ўтварыліся ня менш, як ад двух траўмуючых узьдзеяньняў ў тэрмін да сутак да агляду экспэртам».
Паўторная судова-мэдычная экспэртыза выявіла, што пашкоджаньні належаць да катэгорыі лёгкіх цялесных. На думку экспэрта, лякалізацыя пашкоджаньняў не характэрная для іх атрыманьня пры падзеньні з вышыні ўласнага росту на плоскую паверхню.
Пры гэтым з тлумачэньняў апэратыўніка Грыгор'ева С., дадзеных ім падчас праверкі, вынікае, што на момант апытаньня якія-небудзь бачныя цялесныя пашкоджаньні ў заяўніка адсутнічалі, аднак факт прычыненьня іх П. Расьлякову супрацоўнікамі міліцыі адмаўляецца.
Заяўнік зьвяртае ўвагу на тое, што ў абгрунтаваньне пастановы аб адмове ва ўзбуджэньні крымінальнай справы пакладзеныя тлумачэньні асобы, зацікаўленай у зыходзе справы – Д. Мігунова, які абвінаваціў Паўла Расьлякова ў крадзяжы маёмасьці:
«Мігуноў Д. зьвярнуў увагу на тое, што прысутнічаў пры маім вусным апытаньні – «папярэдняй гутарцы», якую праводзіў супрацоўнік міліцыі Грыгор'еў С., і я паводзіў сябе насуперак здароваму сэнсу – пачаў распавядаць, што займаюся барацьбой, усю размову зводзіў да гэтага, імітаваў прыёмы барацьбы, пасьля якіх падаў на падлогу.
Лічу, што гэтыя і іншыя тлумачэньні Мігунова Д. павінны былі быць крытычна ацэненыя, паколькі супярэчаць маім сьцьверджаньням, высновам судова-мэдычных экспэртыз, якія, у сваю чаргу, мае тлумачэньні пацьвярджаюць і практычна выключаюць такі спосаб нанясеньня цялесных пашкоджаньняў, які апісаў Мігуноў – праз падзеньне на паверхню.
Пры наяўнасьці супярэчнасьцяў, сьледчы Марьянкоў А. не прывёў ў пастанове довадаў, паводле якіх ён прыняў адны і адхіліў іншыя доказы».
Юрыст ПЦ «Вясна» Павал Сапелка лічыць, што ў заяўніка няма прычын агаворваць супрацоўніка міліцыі ў зьдзяйсьненьні злачынства, паколькі раней ён зь ім знаёмы ня быў, а вынікі расьсьледаваньня па заяве Д. Мігунова аб'ектыўна не залежаць ад вынікаў расьсьледаваньня факту прымяненьня да П. Расьлякова жорсткага абыходжаньня. Тым больш, што ён у выніку такога звароту ў зьдзяйсьненьні злачынства сябе не абгаварыў.
Крыніца: Праваабарончы цэнтар "Вясна"