Друкаваць гэтую старонку
Нядзеля, 20 Лістапад 2022

«Віцебскі Кур'ер news» распачаў прыносіць цікавыя навіны

Ацаніць гэты матэрыял
(1 голас)

Рэдакцыі незалежных беларускіх СМІ перажываюць зараз нялёгкія часы. Амаль усе не проста выехалі з Беларусі, іх супрацоўнікі аказаліся раскіданымі па розных краінах. Тым не менш адданыя сваёй працы журналісты знаходзяць магчымасці аднавіць дзейнасць сваіх медыя. Не выключэнне «Віцебскі Кур'ер news». Як гаворыць адзін з заснавальнікаў выдання Аляксандр Корнышаў, зараз своеасаблівы этап перазапуску, паступовага вяртання да паўнацэннай работы.

Крыху гісторыі

 «Віцебскі Кур'ер» для тых, хто нярэдка шукае інфармацыю па віцебскім рэгіёне, даволі вядомы. І гэта не дзіўна. У інтэрнэт-прасторы выданне актыўнае з 2010 года, калі стаў шырэй развівацца сайт і старонкі ў сацыяльных сетках з'явіліся. Ды і тэматыка была заўсёды разнастайная, таму запыт у пошукавіку нярэдка прыводзіў да «Віцебскага Кур'ера».

Але само выданне з такой назвай мае больш доўгую гісторыю. Увогуле ў Віцебску яно адно з найстарэйшых – было заснавана ў 1906 годзе. Праўда, праіснавала нядоўга.

Восенню 1989 года віцебскія фотажурналісты Уладзімір Базан і Ігар Лейкін вырашылі выпускаць газету аб культурным жыцці горада пад назвай "Віцебскі кур'ер". Тэмы асноўных публікацый прайшлі ўзгадненне з чыноўнікамі, якім журналісты павінны былі паабяцаць, што газета не будзе прапагандаваць «палітычныя погляды нефармальных аб'яднанняў». Бюро абкаму партыі дазволіла выдаваць не газету, а бюлетэнь «Віцебскі Кур'ер». Яго першы нумар выйшаў з друку 9 чэрвеня 1990 года.

 У першым жа нумары журналісты «Віцебскага Кур'ера» паспрабавалі прыцягнуць увагу грамадскасці да эканамічных, сацыяльных і маральных праблем грамадства. Яны не баяліся крытыкаваць гарадскую ўладу за недахопы ў яе працы. Тыраж другога і наступных нумароў "Віцебскага кур'ера" быў павялічаны ўдвая і дасягнуў 8 тысяч экзэмпляраў. Менавіта ў "Віцебскім кур'еры" ў 1990 годзе ўпершыню сярод віцебскіх газет з'явіліся артыкулы аб пагрозе СНІДу, аб праблемах беларускай рок-музыкі.

5 студзеня 1991 года на першай старонцы, адразу пад назвай, з'явіўся надпіс "Штотыднёвая гарадская газета" – з інфармацыйнага бюлетэня гарадскога цэнтра культуры "Віцебскі кур'ер" ператварыўся ў паўнацэнную газету. За сваё існаванне выданне перажыло разнастайныя пераўтварэнні. Была некалькі разоў змена ўладальнікаў. З-за чаго ў выніку нават з'явілася дзве рэдакцыі, якія працуюць і сёння (абодва рэсурсы, дарэчы, заблакаваны рэжымам). З-за праўдзівага і аб'ектыўнага асвятлення беларускіх рэалій, тыражы газет, калі выходзіла папяровая версія пастаянна канфіскоўваліся ўладай, а сайт «Віцебскага кур'ера» пасля спецыяльнага ўказа стаў першым адключаным сайтам у спісе незалежных інтэрнэт-выданняў.

 Пра з'яўленне «Віцебскага Кур'ера news»

 Калі галоўны рэдактар «Віцебскага Кур'ера» Уладзімір Базан перастаў займацца выданнем, уладальнікам газеты стала беларускі журналіст, грамадскі дзеяч, палітык Вольга Карач. У дадатак да папяровай версіі выдання, стаў развівацца сайт. Паступова папяровая версія перастала выходзіць з-за пераследу ўладаў і рэдакцыя перайшла ў інтэрнэт-прастору цалкам.

Пазней Вольга Карач прадала «Віцебскі Кур'ер» менскаму прадпрымальніку, які наняў для працы іншы склад журналістаў. Гэты медыярэсурс за публікацыі непраўладнай павесткі быў заблакаваны на тэрыторыі Беларусі рэжымам.

А былая рэдакцыя вырашыла працягваць працу ў выданні пад назвай «Віцебскі Кур'ер news». Адным з яго заснавальнікаў стаў віцебскі прадпрымальнік Аляксандр Корнышаў.  Страт прыйшоўся на няпросты 2020 год. Таму лёс гэтага выдання выдаўся своеасаблівым. Першым выклікам стала пандэмія каронавіруса. А потым падзеі, звязаныя з фальсіфікацыяй прэзідэнцкіх выбараў і рэпрэсіямі. «Віцебскі Кур'ер news» асвятляў праўдзіва ўсе факты па жорсткім падаўленні пратэстаў. І, як гаворыць Аляксандр Корнышаў, гэта інфармацыйна ўзняло медыя, зрабіла яго папулярным, але ў той жа час і каток рэпрэсій прайшоўся па выданні. Таму ўжо ў канцы 2020-га «Віцебскі Кур'ер news» сутыкнуўся з сур'ёзнымі цяжкасці. Аляксандр Корнышаў вымушаны быў з'ехаць з Беларусі з-за сваёй пратэстнай дзейнасці і як уладальнік незалежнага медыя.  

Сайт выдання першы час пасля гэтага працягваў працаваць, частка супрацоўнікаў засталася ў Віцебску і спрабавала рабіць журналісцкія матэрыялы. Але з цягам часу магчымасцей станавілася ўсё менш, а ціску і пераследу ўсё больш. Таксама сам Аляксандр Корнышаў, як уладальнік «Віцебскага кур'ера news» меў праблемы, якія не давалі паўнацэнна займацца пераводам выдання на новыя рэйкі ў сучасных умовах. З Беларусі ён з'ехаў спачатку ва Украіну, з якой вымушаны быў эвакуіравацца пасля пачатку вайны. Займацца забеспячэннем развіцця рэдакцыі і тэхнічных момантаў існавання сайта пэўны час не было магчымасці наогул. І паступова «Віцебскі Кур'ер news» пачаў працаваць хутчэй не як паўнацэннае СМІ з уласнымі аўтарскімі матэрыяламі, а як агрэгатар навін.

Але Аляксандр Корнышаў не згубіў надзеі аднавіць паўнацэнную работу выдання і зараз працуе над гэтай задачай. Часткова ўдалося сабраць былую каманду, далучаюцца паступова новыя супрацоўнікі. Як і ў многіх СМІ зараз штат раскіданы па розных краінах і гэта новыя выклікі, якія даводзіцца вырашаць многім выданням у выгнанні. Таму на гэтым этапе каманда плануе як рабіць перазапуск «Віцебскага Кур'ера news». Ідзе пошук магчымасцей працы ў новых дыстанцыйных умовах. Абмяркоўвацца, якім будзе кантэнт, як шукаць цікавую актуальную і галоўнае праўдзівую інфармацыю пра падзеі ў Віцебску. Таму пра дакладную дату перазапуску казаць пакуль складана, але каманда «Віцебскага Кур'ера news» ідзе да гэтай мэты. (перезапуск уже начался и идёт фактически начался с октября месяца сего года, идёт постепенно и с обсуждением пошука магчымасцей працы ў новых дыстанцыйных умовах).  Першая задача адысці ад простага капіпаста навін да рэрайтынгу, дадаваць і ўнікальных навін. З прыходам новых аўтараў, будуць з'яўляцца новыя жанры. Мэта зноў стаць гарадскім грамадска-палітычным выданнем. (думаю это предложение можно вообще убрать, мы и так являемся грамадска-палітычным выданнем).

 Пра рэгіянальныя СМІ

 Аляксандр Корнышаў звяртае ўвагу, што адна з галоўных мэт, якой бы хацелася дасягнуць, гэта менавіта развіваць выданне, як рэгіянальнае СМІ. З самага пачатку існавання гэта было адметнасцю «Віцебскага Кур'ера» і яго каштоўнасцю. Бо калі ты расказваеш пра тое, што блізка кожнаму мясцоваму жыхару, на канкрэтных прыкладах паказваеш, як адлюстроўваюцца падзеі, што адбываюцца ў краіне, на лёсах людзей, то тым самым здабываеш давер мясцовай аўдыторыі. «Вось чалавек шукае інфармацыю пра якое-небудзь гарадское мерапрыемства, прыходзіць, да прыкладу, на сайт «Віцебскага Кур'ера news» і акрамя неабходнай яму інфармацыі, даведваецца пра падзеі ў краіне, - гаворыць Аляксандр Корнышаў. Наша рэдакцыя прытрымліваецца такой тэматычнай палітыкі, мы маем магчымасць зараз уздымаць самыя вострыя палітычныя пытанні і сацыяльныя праблемы і будзем гэта рабіць, сумяшчаць, як мясцовыя навіны, так і агульнарэспубліканскія».

Яшчэ адзін пласт, які нярэдка ўздымаюць менавіта рэгіянальныя СМІ, гэта гістарычныя аспекты. Бо хто, як не мясцовае выданне можа расказаць пра гісторыю канкрэтнай вуліцы, напрыклад, ці знайсці адметную асобу з цікавым жыццёвым вопытам і расказаць пра гэта шырокай аўдыторыі. Каманда «Віцебскага Кур'ера news» мае мэту адрадзіць гістарычную тэму ў ранейшым фармаце. І гэта зараз, напэўна, не менш важна, чым казаць пра палітыку. Праз гісторыю гораду, яго раёнаў, вуліц, славутых землякоў фарміраваць ва ўмовах ціску нацыянальную самасвядомасць і гонар.

Пра забарону ў Беларусі

 У снежні 2021 года доступ да сайта «Віцебскага Кур'ера news» быў абмежаваны. На ім публікаваліся рэпартажы судоў над актывістамі і тымі, хто выступаў супраць рэжыму, якія нон-стоп праходзіць да гэтага часу. Са студзеня 2022 года матэрыялы «Віцебскага Кур'ера news», як і тэлеграм-канала і чата «Віцебскага кур'ера» былі прызнаны экстрэмісцкімі. Атрымаць доступ да сайта, як і да многіх незалежных медыя можна зараз у Беларусі праз спецыяльныя сэрвісы. Але, як адзначае Аляксандр Корнышаў, беларусы не часта імі карыстаюцца і гэта адчувальна зніжае прагляды матэрыялаў. Тым не менш усё развіваецца, і рэдакцыя шукае новыя магчымасці дастаўкі інфармацыі аўдыторыі. Гэта хоць і праблематычна, але магчыма.