Упраўленьнем Вярхоўнага камісара ААН па правох чалавека зарэгістраваны зварот у КПЧ жыхара вёскі Буяны Віцебскага раёну Леаніда Здрэстава. Актывіст вымушаны быў зьвярнуцца ў міжнародны орган па абарону пасьля таго, як улады адмовілі яму ў дазволе на правядзеньне пікету, а ўсе судовыя інстанцыі, у якіх ён спрабаваў быў абскардзіць гэтую адмову, – ад Кастрычніцкага райсуду Віцебску да Вярхоўнага Суду Рэспублікі Беларусь – сталі на бок уладаў.

Віцебшчыну наведала амбасадар добрай волі дабрачыннай арганізацыі «Вугорская міжцаркоўная дапамога», жонка прэм’ер-міністра Вугоршчыны Аніко Леваі. Візыт спадарыні Аніко Леваі доўжыўся два дні. У дэлегацыю таксама ўваходзілі прэзыдэнт-дырэктар «Вугорскай міжцаркоўнай дапамогі» Ласло Лехель, Надзвычайны і Паўнамоцны Амбасадар Вугоршчыны ў Беларусі Вілмаш Сіклавары, іншыя прадстаўнікі дыпмісіі і дабрачыннай арганізацыі.

Пад пагрозай закрыцьця апынулася школа ў вёсцы Верхняе, якая сёлета адзначыла 50-гадовы юбілей. У школе засталося 30 вучняў. Але моладзі ня будзе зусім, калі школу закрыюць, лічаць вяскоўцы.

Жыхары вёскі Верхняе Глыбоцкага раёну патрабуюць пакінуць у іх паштовае аддзяленьне — адзінае на некалькі навакольных вёсак. Збор подпісаў пад калектыўнымі лістамі — ініцыятыва актывіста кампаніі «Гавары праўду» Яраслава Берніковіча.

Адчынены адмысловы банкаўскі рахунак «на аднаўленне Манумэнту славы» ў вёсцы Клясьціцы Расонскага раёну. Праўда, мясцовыя ўлады не спадзяюцца сабраць неабходную суму за кошт дабрачынных ахвяраваньняў на банкаўскі рахунак. Яны разьлічваюць на грашовую дапамогу Расеі і Саюзнай дзяржавы.

У трох вёсках Віцебскага раёну - Ліпаўцы, Шапечына і Асінаўка - у насельніцтва канфіскавалі і зьнішчылі сьвіней, якія ўтрымліваліся ў асабістых прысядзібных гаспадарках. Матывуецца гэта нейкай эпідэміяй, але якой менавіта гаспадарам жывёл не паведамляецца. У Шапечына, бачачы журналіста з камэрай, людзі хаваюць вочы і адмаўляюцца гаварыць. Атрымоўваецца пагутарыць толькі з адным хлопцам - ён пацьвердзіў, што 19 чэрвеня ў іх вёсцы канфіскавалі ўсіх сьвіней, пагрузілі іх у прычэпы трактароў і павезьлі ў невядомым кірунку. Насельніцтву параілі асабліва не распаўсюджвацца аб здарэньні, калі ня хочуць непрыемнасьцяў на працы.

Пяцёра жыхароў спаленай вёскі Паўлавічы, што ўвайшла ў склад Першамайскага раёну Віцебску, у пошуках справядлівасьці зьвярнуліся ў пракуратуру, суд і да гарадзкіх чыноўнікаў. Прычым шукаць справядлівасьці выказалі гатоўнасьць толькі пяць зь дзевяці пацярпелых. Алена Каравіна кажа, што іншыя ня тое што зусім ня вераць у пэрспэктыву гэтай справы, але папросту ня ў стане з-за свайго ўзросту хадзіць па інстанцыях.