Рабочых, ня згодных з такой пастановай, будуць звальняць. Пра гэта гаворыцца ў распараджэньні дырэктара ТАА «Полацкі малочны камбінат» Уладзімера Яцкевіча, якое 22 сакавіка было разасланае работнікам прадпрыемства.

Хаця адлегласьць да месца аварыі ня больш за паўтара кілямэтру.

Віцяблянка Вольга Таўпянец знаходзілася ў актыўных пошуках працы. Швачка па адукацыі, яна ўбачыла, што на дрэваапрацоўчым прадпрыемстве «ДэліОст» патрэбныя людзі. Яе ўзялі вучнем сартавальніка драўніны, а неўзабаве паставілі на станок з чатырма піламі. З-за гэтага злашчаснага станка яна і страціла руку.

За час уладараньня цяперашняга кіраўніка дзяржавы шмат хто зь беларускіх грамадзян забыліся на такое сьвята, як Дзень Волі. Але штогод знаходзяцца асобы, якія ня толькі памятаюць пра дату абвяшчэньня Беларускай Народнай Рэспублікі ў 1918 годзе, але і нагадваюць пра сьвята 25 Сакавіка іншым.

Газэта «Советская Белоруссия», орган Адміністрацыі прэзыдэнта, апублікавала артыкул пра актывіста апазыцыйнай Аб'яднанай грамадзянскай партыі зь Мёраў. Карэспандэнт газэты піша, што ў рэдакцыю прыйшоў ананімны ліст зь Мёрскага раёну. Аўтар ліста пісаў пра апазыцыянэра Віктара Шульгу, які дзеля прынцыпу адмовіўся выконваць рашэньне партыі аб байкоце прэзыдэнцкіх выбараў у 2015 годзе.

Да Дня Волі незалежныя журналісты Віцебску зладзяць фотавыставу, прысьвечаную Барысу Хамайду, легендарнаму апазыцыйнаму актывісту, распаўсюдніку дэмакратычнай  прэсы. Арганізатары мерапрыемства мяркуюць, што прыемным сюрпрызам для іх фотагероя стане ўручэньне яму «гістарычных» фотаздымкаў 20-гадовай даўніны.

Адміністрацыя ААТ «Полацак-Шкловалакно» ня хоча працягваць кантракт зь Мікалаем Шарахам, актывістам Свабоднага прафсаюзу Беларускага. Начальнік цэху №7 Аляксандар Сапега пісьмова (на блянку прадпрыемства) апавясьціў Мікалая аб рашэньні спыніць зь ім працоўныя адносіны з 30 красавіка. За месяц да таго дырэктар заводу спадар Бунакоў і Белхімпрафсаюз адмовіліся ўключыць Мікалая Шараха ў склад камісіі прадпрыемства па калектыўных перамовах.

Няма лепшага месца на зямлі, чым уласны дом. А калі дома - вайна? Тады межы паміж сучаснасьцю і будучыняй сьціраюцца, і застаецца толькі адно - надзея.

Апазыцыянэр Барыс Хамайда зьяўляецца, бадай, ці ня самай знанай асобай у Віцебску. Вось ўжо больш як два дзясяткі гадоў ён амаль штодня выходзіць у цэнтар гораду да т.зв. Сіняга дому, каб прапагандаваць ідэі беларускага нацыянальнага адраджэньня і распаўсюджваць незалежную прэсу. За гэты час зьмянілася мноства кіраўнікоў вобласьці і гораду, а Барыс Ханонавіч усё стаіць на сваім месцы.

Віцебскі гарадзкі аддзел Сьледчага камітэту Рэспублікі Беларусь адмовіў студэнту Паўлу Расьлякову ў распачацьці крымінальнай справы ў дачыненьні да супрацоўнікаў АУС адміністрацыі Кастрычніцкага раёну па факце зьбіцьця.