Да такой высновы прыйшоў Камітэт ААН па правах чалавека, які апублікаваў 24 студзеня 2024 года свае меркаванні на скаргу № 3788/2020 палітвязня наваполацкай калоніі №1. На думку сябраў камітэта, беларускія ўлады адносна Бабарыкі зрабілі адвольнае затрыманне і арышт, а таксама ён быў абмежаваны ў арганізацыі сваёй абароны і яго своечасова не адвязлі да суддзі.

Папраўчую калонію № 1 у Наваполацку называюць адной з самых жорсткіх у Беларусі. Тут адбываюць пакаранне каля 150 палітвязняў, у тым ліку экс-банкір і прэтэндэнт на пасаду прэзідэнта Беларусі Віктар Бабарыка. «Радыё Свабода» паразмаўляла з беларусам, які нядаўна вызваліўся з гэтай калоніі.

Увогуле палітык сустракае ў зняволенні дзень народзінаў ужо чацьвёрты раз. 6 ліпеня 2021 года яго асудзілі да 14 гадоў пазбаўлення волі ў калоніі ва ўмовах узмоцненага рэжыму: у судзе Маскоўскага раёна Мінска яго прызналі вінаватым паводле арт. 235 Крымінальнага кодэкса (Легалізацыя ("адмыванне") сродкаў, атрыманых злачынным шляхам) і арт. 430 Крымінальнага кодэкса (Атрыманне хабару). Пакаранне палітзняволены адбывае ў Наваполацкай ПК №1.

Экс-прэтэндэнт у прэзідэнты, былы старшыня праўлення Беплгазпрамбанка Віктар Бабарыка ўтрымліваецца ў памяшканні камернага тыпу папраўчай калоніі №1 (Наваполацк). Яго стан здароўя здавальняючы, аднаўляецца пасля атрыманых траўмаў.

25 мая на рэсурсе «Зручны горад» была размешчана петыцыя №5619, у якой 55 падпісантаў звярнуліся ў пракуратура Віцебскай вобласці і Дэпартамент выканання пакаранняў МУС прадаставіць грамадскасці інфармацыю пра стан здароўя і месцазнаходжанне вязня Наваполацкай папраўчай калоніі №1 Віктара Бабарыка. Аднак і пракуратура, і Упраўленне ДВП па Віцебскай вобласці па фармальных прычынах ухіліліся адказаць, дзе знаходзіцца палітвязень і што з ім.

Ад Віктара Бабарыкі, як і ад шэрагу іншых палітвязняў, даўно нічога не чуваць - да яго не пускаюць блізкіх і сваякоў, ад яго не даходзяць лісты. Больш за 50 дзён невядома нават тое, дзе ён. На суд над сынам яго не даставілі, хаця той падаваў хадайніцтва аб выкліку бацькі ў якасці сведкі, а дзяржаўныя СМІ пісалі, што Віктара нават зацвердзілі ў спісе сведкаў.

Для гэтага на платформе "Зручны горад" была размешчана петыцыя № 5619, у якой грамадзяне звяртаюцца да кіраўніцтва пракуратуры Віцебскай вобласці і Дэпартамента выканання пакарання прадаставіць ім інфармацыю аб стане здароўя і месцазнаходжанні асуджанага Бабарыка Віктара Дзмітрыевіча. Цяпер калектыўны зварот падпісала 39 чалавек.

Паводле «Рабочага руху», палітзняволены, які адбываў пакаранне ў Наваполацкай калоніі, мог быць перавезены ў Менск. Нагадаем,Віктар Бабарыка пэўны час знаходзіўся ў хірургічным аддзяленні наваполацкага гарадскога шпіталя, куды трапіў з калоніі. У яго дыагнаставалі пнеўматоракс, які мог здарыцца ў выніку збіцця. Як паведамляе «Рабочы рух», прыкладня 3 траўня зняволенага палітыка зноўку забралі ў калонію, але праз суткі павезлі ў менскім накірунку. Ёсць меркаванне, што цяпер Віктар Бабарыка можа знаходзіцца на «Валадарцы» у турэмнай бальніцы.

Пра тое, што ўночы з 24 на 25 красавіка зняволенага палітыка даставілі з ПК 1 у мясцовы шпіталь з цялеснымі пашкоджаннямі, паведаміў учора тэлеграм-канал "Рабочы рух" са спасылкай на адразу некалькі ананімных крыніцаў. Пазней з“явіліся падрабязнасці здарэння: палітвязень трапіў у хірургічнае аддзяленне са слядамі збіцця і пнеўматораксам, ён у стане сярэдняй цяжкасці. Святлана Ціханоўская выступіла з заявай у сваім тэлеграм-канале, дзе запатрабавала, каб Віктара Бабарыку паказалі грамадскасці і афіцыйна засведчылі ягоны стан, і каб да яго дапусцілі адваката і сваякоў.

"У цяперашні час Віктар Бабарыка знаходзіцца ў аддзяленні хірургіі, стаянне сярэдняй ступені цяжкасці, вядома, што ў яго пнеўматоракс. Паступіў са слядамі збіванняў, яго нават не пазналі пакуль не ўбачылі прозвішча таго, хто паступіў". Пра гэта паведаміў расейскі інфармацыйны рэсурс BRIEF. Захворванне, пнеўматоракс, ўяўляе сабой паталагічнае назапашванне паветра ў плеўральнай паражніне, якое прыводзіць да парушэння вентыляцыйнай функцыі лёгкіх і газаабмену пры дыханні. Прычынамі пневмоторакса могуць быць: агнястрэльныя і колатыя раненні ў вобласць грудной клеткі; траўмы, механічныя пашкоджанні рэбраў і лёгкіх зачыненага тыпу; ўскладненне пасля пункцыі, катэтара, блакады нерва.