Тры пікеты, па адным у кожным з раёнаў Віцебску, мусілі адбыцца 10 сьнежня, у Сусьветны дзень правоў чалавека. Нягледзячы на тое, што пікеты плянаваліся як адзіночныя і працягласьць кожнага зь іх складала б толькі адну хвіліну, – улады палічылі немагчымым іх правядзеньне без дамоваў аб мэдычным абслугоўваньні зь лекарамі, аб ахове зь міліцыянтамі і аб прыборцы тэрыторыі са сьмецьцярамі.

Такое стала магчымым толькі пасьля таго, як праваабаронца Павал Левінаў (на фота) зьвярнуўся са скаргай да старшыні Вярхоўнага Суду Рэспублікі Беларусь Валянціна Сукала. У свой скарзе спадар Левінаў паведаміў галоўнаму судзьдзю краіны пра тое, што старшыня суду Кастрычніцкага раёну Віцебску Яўген Буруноў сваімі дзеяньнямі парушыў яго правы на доступ да правасудзьдзя, а таксама парушыў працэсуальны закон.

Намесьніца старшыні суду Першамайскага раёну Віцебску судзьдзя Вольга Ільюшонак вынесла асобнае вызначэньне датычна першай намесьніцы кіраўніка адміністрацыі Першамайскага раёну Віцебску Таісіі Баглай (на фота) у сувязі з парушэньнем ёю дзеючага закону аб масавых мерапрыемствах. Прычынай, з-за якой суд пачаў разьбіральніцтва ў дачыненьні да высокапастаўленай чыноўніцы, стала скарга праваабаронцы Паўла Левінава.

Тры заяўкі на пікеты – па адной у адміністрацыю кожнага з раёнаў Віцебску – падаў праваабаронца Павал Левінаў. Правядзеньне пікетаў заяўленае ў месцах, адмыслова адведзеных мясцовымі ўладамі пад масавыя мерапрыемствы. У кожнай з акцыяў, згодна з заяўкамі, возьме ўдзел толькі адзін чалавек. І кожная зь іх будзе працягвацца… адну хвіліну. Усё гэта павінна адбыцца 10 сьнежня – у Сусьветны дзень правоў чалавека.

За невыкананьне парадку інфармаваньня грамадзян аб пераносе часу пэрсанальнага прыёму, старшыня суду Першамайскага раёну Віцебску Андрэй Андрушэнка прыцягнуты да матэрыяльнай адказнасьці. Скарга пра нядбайнае выкананьне Закону Рэспублікі Беларусь «Аб зваротах грамадзян і юрыдычных асоб» кіраўніком раённага суду, паступіла ў Міністэрства юстыцыі Рэспублікі Беларусь ад віцебскага праваабаронцы Паўла Левінава.

Паводле праваабаронцы Паўла Левінава, у дачыненні да Ніны Шубінай, якая была старшынёй участковай камісіі № 52 Першамайскага раёну Віцебску на мінулых выбарах, мусіла праводзіцца праверка наконт парушэньня выбарчага заканадаўства. Але сама спадарыня Шубіна бясьсьледна зьнікла. З прычыны таго, што апытаць Ніну Шубіну немагчыма, праваабаронцу чарговы раз адмовілі ў тым, каб распачаць супраць яе крымінальную справу.

У сацыяльнай сетцы «Укантакце» кіпяць жарсьці. Ад імя праваабаронцы Паўла Левінава распаўсюджваюцца абразьлівыя матэрыялы супраць актывістаў грамадзянскай супольнасьці, вядомых у Віцебску. Сам Павал Левінаў сьцьвярджае, што ён ня мае ніякага дачыненьня да старонкі ў «Укантакце», створанай ад яго імя, і выказвае меркаваньне, што гэта нейкая правакацыя.

Галоўным аргумэнтам на карысьць абвінавачанай жанчыны зьяўляецца адсутнасьць зразумелага матыву злачынства. Такім чынам віцебскі праваабаронца Павал Левінаў пракамэнтаваў прызнаньне віны падазраванай у зьдзяйсьненьні выбуху каля будынку КДБ у Віцебску. «У гэтым выпадку незразумелы матыў злачынства. Што хацела гэтая жанчына даказаць выбухам, і чым ёй насаліў КДБ? Вядома, што яна была судзімая, але наўрад ці яе судзіў КДБ. У такім выпадку яна павінна была быць пакрыўджаная на пракуратуру, на міліцыю, якая сваімі супрацьпраўнымі дзеяньнямі прычыняла ёй пакуты», - лічыць праваабаронца.

Лекару Ігару Пастнову, зьмешчанаму на прымусовае лячэньне ў Віцебскі абласны цэнтар псыхіятрыі і наркалёгіі, удвая павялічылі дозу прэпаратаў-нэўралептыкаў. Пра гэта паведаміў праваабаронца Павал Левінаў. Яму дазволілі наведаць Ігара Пастнова ў шпіталі, і яны размаўлялі больш за гадзіну.

Віцебскія праваабаронцы Павал Левінаў і Пётар Іваноў, якім 29 жніўня дазволілі сустрэцца з доктарам Ігарам Пастновым ў Віцебскім абласным клінічным цэнтры псыхіятрыі і наркалёгіі паведамілі, што ўмовы яго ўтрыманьня ў гэтай лячэбнай установе палепшыліся. Цяпер Ігару Пастнову дазволена весьці ліставаньне; дасылаць і атрымліваць тэлеграмы, лісты, грашовыя пераказы, пасылкі і бандэролі; атрымліваць перадачы; карыстацца тэлефонам; прымаць наведвальнікаў; мець і атрымліваць прадметы першай неабходнасьці; карыстацца ўласным адзеньнем.